Voor u geproefd: 3 flesjes Toscaanse Classico

Chianti Classico-­wijnen mogen enkel uit het heuvelachtige gebied tussen Firenze en Siena komen. Dorpjes als Radda, Castellina of Greve worden geprezen om hun unieke wijngaarden. Sinds de jaren 80 werd het versnijden met witte wijn verboden en kwam het accent ­helemaal op de blauwe sangiovese-druif te liggen die 85% van de blend moet uitmaken. Men wilde krachtige wijnen maken zoals de Amerikaanse markt vroeg. De sangiovese is een karaktervolle en tanninerijke druif zoals de cabernet sauvignon. Ze houdt van een gelijkmatige en lange rijping, zonder excessen. Hittegolven en onweders zijn uit de boze, maar laat dat nu net zijn waarop Toscane de laatste jaren overvloedig getrakteerd wordt. Men beklaagt zich dus het afschaffen van de witte druiven voor de Classico. Waarom? Omdat een blend met wit drie ­voordelen heeft: witte druiven rijpen sneller, voegen frisheid toe en verlagen ook nog eens het alcoholgehalte. Maar dit is Italiaanse wijn en dus blijven we geloven in mirakels.

Gekonfijt fruit

Product van een ­coöperatieve uit Montepulciano, dus van buiten het Classico-­kerngebied. Correcte wijn met nadruk op gekonfijt fruit en ­rustieke toetsen van hout waarin we enkel wat frisheid missen. (13,5%)

Astorre Noti (Vecchia Cantina) 2018, Chianti Classico. Delhaize, 8,49 euro ★★

Talentvol broertje

De sangiovese werd hier goed rijp geoogst, wat leidde tot een hoger alcoholgehalte en vollere fruittoetsen die mooi verweven zijn met het hout dat oordeelkundig werd gebruikt. Dit ‘kleine broertje’ van de Nozzole heeft talent. (14%)

Nozzoleto (Tenuta di Nozzole) 2018, Chianti Classico (Greve). Colruyt, 9,25 euro ★★★

Voor de toekomst

Ingehouden ouverture waarin het bessenfruit nog ingesloten zit in de aroma’s van het ­vinificatieproces, zoals een ingebakerde baby. Dit is een klassewijn voor de toekomst, met een krachtige structuur, gezonde tannine en een lange afdronk. (13,5%)

Fonterutoli (Mazzei) 2018, Chianti Classico (Castellina). Licata, 19,99 euro ★★★