Thuis bij topchef Yotam Ottolenghi: ‘Mijn man heeft een fantastische interieursmaak. Ik probeer me vooral niet te moeien’

Ottolenghi speelt graag gastheer in zijn huis in Londen, dat hij deelt met zijn echtgenoot Karl Allen en hun twee jonge zoontjes. Het Geor­giaanse rijhuis telt vijf slaapkamers, een paradijselijke tuin en uiteraard een degelijke keuken. “Mooi, respectabel en bourgeois”, zo omschrijft de chef het, maar het is zijn man, een jurist, voormalig steward bij British Airways en verzamelaar van vintage uit de jaren vijftig, die het volledig inrichtte. “Karl heeft een fantastische smaak en hij kiest alles voor het huis. Ik probeer me vooral niet te moeien. Het is geen kostbaar huis, maar we vonden het wel belangrijk dat het mooi was.” De woning in de buurt van Regent’s Park in Londen is fris, luchtig en kleurrijk, met een geverfde plankenvloer, hedendaagse kunst aan de muren en een mengeling van moderne en vintage meubelen.

Zo prijken in de woonruimte een met designerfluweel overtrokken sofa uit de jaren vijftig, een Italiaanse kroonluchter uit de sixties en vintage elementen die ze vonden op eBay zoals de kuipzeteltjes, houten schoenmodellen en een Beni Ourain-tapijt. In de tuin bloeien in de zomer hortensia’s en pioenrozen, en er staan een schommel en een glijbaan voor de twee jongens. Hun boekencollectie bekleedt een prominente plek in huis: “Ik reis en lees veel, maar ik leer vooral door te koken met mensen rondom me, door te zien wat zij eten.”

gastvrije vibe

De ontspannen, gastvrije vibe die je voelt doorheen het hele huis ligt helemaal in de lijn van Ottolenghi’s kijk op eten, die ontstond tijdens zijn jonge jaren in Israël, zegt hij. “Instinctief wil ik mensen samenbrengen, want ik ben opgegroeid op een plek die erg gefragmenteerd is en waar de realiteit verschrikkelijk kan zijn. Het hele idee van delen en samen eten maakt deel uit van ons DNA.”

In zijn restaurants plaatst hij mensen samen aan tafel die elkaar van haar nog pluim kennen. Thuis ontvangt hij elk tweede weekend van de maand gasten, en dan houdt hij het ook graag informeel. “Alles wordt klaargezet zodat onze gasten zichzelf kunnen bedienen: het eten wordt in grote kommen en schotels op tafel gezet zodra het klaar is.”

Lunch en diner worden geserveerd aan een drie meter lange boomstronktafel, die ze in Israël kochten. “Ze hier binnen krijgen was moeilijker dan ze transporteren”, lacht Ottolenghi. Er moest een raam verwijderd worden, en er kwam een kraan aan te pas. Maar het was het waard: de weren en ogen vormen een ideale achtergrond voor de rijkdom en overdaad van de geserveerde gerechten.

Vaak ruimt het Midden-Oosten op tafel plaats voor meer traditionele gerechten ten huize Ottolenghi-Allen. “Eigenlijk kookt Karl vaker dan ik”, zegt Ottolenghi. “Hij maakt huiselijke dingen, zoals shepherd’s pie. Hij is goed. Ik heb een paar van zijn recepten gepubliceerd en de kinderen zijn dol op zijn eten.”