‘Mooie mensen zijn gelukkiger. Dat is de realiteit, ook al zit ware schoonheid vanbinnen’

Zangers en nieuwslezers laten hun oogleden corrigeren, jongeren vergelijken op TikTok botox- en filleringrepen, en schoonheidsklinieken in Turkije waren nooit eerder zo populair. Als er nog een taboe rustte op plastische chirurgie, dan is het de voorbije maanden vakkundig weggesneden. Drie gerenommeerde specialisten wijzen de weg naar de eeuwige jeugd en duiden het toegenomen verlangen naar het betere knip- en plakwerk, mede door corona.

Dokter Robin Van Look (56) is plastisch-esthetisch chirurg en heeft al 23 jaar een privépraktijk, daarnaast is hij staflid van de dienst plastische heelkunde in het Sint-Augustinusziekenhuis in Antwerpen. Professor Nathalie Roche (53), bekend van Topdokters, is kliniekhoofd op de dienst plastische heelkunde van het UZ Gent. Ze opereert ook één dag per week in een Nederlandse privékliniek. Dokter Jan Vermeylen (63) is diensthoofd plastische en reconstructieve chirurgie in het AZ Turnhout en heeft een privépraktijk in Turnhout. Hij is de auteur van het boek Fillers zijn killers.

Waarom hebben jullie voor het beroep van plastisch chirurg gekozen? Bij dokter Jan Vermeylen weet ik dat uit zijn boek: de herinnering aan een carcinoom aan de lip bij zijn grootvader, dat in die tijd nog niet verwijderd kon worden.

Nathalie Roche: “Ik wist al op mijn 10de dat ik arts zou worden, en tijdens mijn studie was snel duidelijk dat ik een ‘snijdend’ specialisme wilde. Plastische chirurgie geeft veel voldoening, je maakt altijd iets beter. Ik doe zowel reconstructieve als esthetische plastische chirurgie. Mijn specialisatie is het gelaat. In het UZ opereer ik veel kinderen met aangeboren afwijkingen zoals schisis (een spleet in de lip, de kaak of het gehemelte, red.), in de privékliniek in Nederland is het vooral cosmetisch werk.”

Robin Van Look: “Ik kom uit een doktersgezin. Ik wist op mijn 12de dat ik arts wilde worden, en toen ik op mijn 17de de miniserie Return to Eden zag, over een vrouw die door een krokodil wordt aangevallen, verminkt raakt en door een operatie mooier dan ooit wordt, wist ik dat ik plastisch chirurg zou worden. Ik heb me sinds dag één gefocust op esthetische chirurgie, al doe ik ook een heel klein beetje reconstructieve chirurgie, bijvoorbeeld bij cliënten die huidkanker hebben gehad.”

Jan Vermeylen: “Ik ben volledig overgeschakeld op esthetische chirurgie – ik kon het niet meer combineren met mijn reconstructieve operaties, door de stijgende vraag naar cosmetische ingrepen. Die twee specialisaties zullen op termijn ook gesplitst worden in de opleiding.”

Dokter Vermeylen heeft het in zijn boek over de ‘Zoomboom’. Is ook jullie kabinet bestormd door mensen die waren geschrokken van hun gezicht op hun laptopscherm?

Roche: “Absoluut, ik heb erg veel ooglidcorrecties uitgevoerd. Omdat we een mondmasker droegen, waren alleen nog onze ogen te zien, waardoor we die ineens kritischer gingen bekijken.”

Vermeylen: “Veel mensen schrokken ook van hun rimpelige hals als ze zichzelf in beeld zagen. Maar dat komt door hun houding aan de computer: je buigt je hoofd naar beneden, waardoor je dat effect krijgt. Als ik die mensen dan recht voor een spiegel laat plaatsnemen, zijn die rimpels weg. Maar dan zijn ze nog niet af van het idee dat ze geopereerd moeten worden.”

Van Look: “Veel mensen hadden geen sociale verplichtingen en konden thuiswerken: daardoor konden ze ook in alle discretie van een ingreep herstellen.”

Roche: “Mensen spendeerden door corona ook meer tijd op sociale media, waardoor de invloed daarvan nog is versterkt. Ik kreeg de meest absurde verzoeken. Adolescenten kwamen, vergezeld van hun ouders, met vragen af waarvan ik dacht: hoe kom je erbij? Ze vonden ineens dat hun oren een beetje raar stonden, of hun lippen, of hun neus… Terwijl er niks mis was. Ik heb dan een lang gesprek met hen, maar ik opereer ze niet.

“Het is gestoord wat tieners op TikTok of Instagram te zien krijgen: schoonheidsklinieken voeren er volop reclame. Gisteren zag ik op Instagram een advertentie van een buitenlandse arts die gespecialiseerd is in het optrekken van de ogen tot zogenaamde cat eyes. Lelijk, maar er is blijkbaar veel vraag naar. En vorige week zag ik toevallig een aflevering van Ex on the Beach op MTV: dat is toch verschrikkelijk, hoe die meisjes eruitzien?”

Op hun Instagram-pagina’s pronken ze ook met hun gesponsorde bezoeken aan Nederlandse en Belgische beautyklinieken voor lipfillers, neusfillers, botox…

Roche: “Ik krijg dat publiek heel soms in mijn kabinet, sinds ik door Topdokters wat bekender ben geworden. Maar jonge vrouwen die zo’n onnatuurlijk gezicht willen, zijn bij mij aan het verkeerde adres. Ze lijken ook allemaal op elkaar, het zijn net klonen. Ik vind het een zéér kwalijke ontwikkeling.”

Vermeylen: “We zien sinds een jaar of vijf een enorme toename van jongeren die botox en fillers laten inspuiten: zij willen expliciet een rich girl face of pillow face zoals Kim Kardashian. De patiënten die bij ons komen om iets te laten doen aan de eerste tekenen van veroudering, willen dat je die ingreep niet ziet. Maar voor die jongeren is het een statussymbool: je moet net wél kunnen zien dat er aan hun gezicht is gewerkt.

“Soms brengt een vrouw die ik heb behandeld, wat later haar dochter mee. Die heeft in Facebook-groepen gelezen hoeveel van welk product in de lippen moet worden ingebracht. Dan vraagt ze me om 1,5 milliliter filler in haar bovenlip te spuiten, want bij haar vriendin is dat ook gedaan. Maar dat is veel te veel. Recent heeft The International Society of Plastic Surgery een richtlijn uitgevaardigd: 0,3 milliliter in een bovenlip. Ik stuur die mensen weg, maar ze vinden dan toch iemand die het wél wil doen.”

Van Look: “Onze job bestaat erin iemand op te frissen zonder de persoonlijke uitstraling te veranderen. Als je je op je 18de laat behandelen, laat je je veranderen.”

Vermeylen: “Jonge mensen met een laag zelfbeeld die veel op sociale media zitten, komen weleens terecht bij iemand die het niet zo nauw neemt met de richtlijnen. Gevaarlijk.”

Behalve plastisch-esthetisch chirurgen zijn er ook esthetisch artsen: zij hebben zich bijgeschoold en mogen botox en fillers spuiten. Maar er bestaan ook verzonnen titels als ‘esthetisch chirurg’, ‘cosmetisch arts’, ‘cosmetisch chirurg’ en zelfs ‘liposuctiechirurg’. Hoe kun je zeker zijn dat je bij een plastisch chirurg belandt?

Van Look: “Het RIZIV-nummer moet op de cijfers 210 eindigen. Voorts laat je je best doorverwijzen door je huisarts.

“Nu het woord ‘botox’ gevallen is, wil ik wel een kwalijke evolutie vermelden. Botuline-toxine is zeer efficiënt, maar artsen spuiten dat veel te frequent in. Het klopt dat botox drie maanden werkt, maar daarna moet je de spier drie maanden respijt geven om te recupereren. Het juiste interval tussen twee spuitjes in is: zes maanden. Wie om de drie maanden gaat, legt z’n voorhoofdsspieren continu lam. En doe je dat jaren aan een stuk, dan krijg je spieratrofie: de spier kwijnt weg. Dat leidt tot verdunning van de huid en skeletonisering: dan zie je de schedelstructuur dwars door de voorhoofdshuid.”

Vermeylen: “Dat zie je doorgaans alleen bij zeer oude mensen in het rusthuis. Maar ik vrees dat jongeren die vanaf hun 20ste om de drie maanden hun voorhoofd met botox laten behandelen, er op hun 40ste zullen uitzien als onze grootmoeders op hun 90ste. Je hebt dan twintig jaar geen rimpels gehad, maar zo’n geskeletoniseerd voorhoofd valt niet meer te corrigeren.”

Roche: “Het is ook kwalijk voor de reputatie van ons beroep. Mensen denken: plastische chirurgie, dat is een paar prikjes geven. Of ze associëren het met bandwerk. In goedkope klinieken worden patiënten vaak ontvangen door een consulent en krijgen ze de chirurg niet eens te spreken. Dat is bij ons ondenkbaar. Ik ben zelf benaderd door zo’n kliniek: ‘Wil je bij ons komen werken? Er is een consulente die x aantal patiënten per dag ziet, en dan kun jij de operaties doen.’ Sorry, dat doe ik niet, ik wil niet in een tietenfabriek werken.

“Precies omdat het bandwerk is, kunnen ze lage prijzen aanbieden. Maar je weet niet of je er nog terechtkunt als er problemen opduiken. Vaak is het medisch dossier ook gebrekkig en hebben patiënten geen idee wat er is gedaan.”

1.500 EURO VET

Moeten mensen bang zijn van fillers?

Roche: “Wij gebruiken goedgekeurde producten zoals hyaluronzuur. Die zijn erg veilig, op voorwaarde dat je ze correct gebruikt. Je moet weten waar je spuit, bijvoorbeeld niet in een bloedvat, want dan krijg je een klonter en kan de huid afsterven. En als je in een bloedvat rond het oog spuit, kan dat onomkeerbare blindheid veroorzaken.”

Vermeylen: “De arts moet zijn vak kennen, maar je kunt altijd pech hebben en slecht op een product reageren. Fillers kunnen uitzonderlijk ook reageren op een coronavaccin en zwellingen veroorzaken.”

Van Look: “De voorbije tien jaar zag je wel vaker liquid facelifts: mensen lieten fillers inspuiten als alternatief voor een facelift. Dat is minder ingrijpend, want je moet niet snijden, maar het effect op lange termijn is nefast.”

Vermeylen: “Dan begint alles te zakken door de zwaartekracht en krijg je een square face.”

Roche: “Toen ik die aflevering van Ex on the Beach zag, vroeg ik me af hoe die jonge vrouwen er over tien jaar zullen uitzien. Meisjes van 20 of zelfs 18 jaar laten zich vol fillers spuiten, en als ze dat jaren volhouden, wordt hun gezichtshuid uitgerekt. Op termijn krijg je een overschot aan huid, of met andere woorden vroegtijdige huidveroudering. Een verslapte huid en diepe rimpels kun je niet meer met een filler oplossen. Die dient om fijne lijntjes op te vullen, zoals de plooitjes van je neusvleugels naar je mondhoeken.”

Van Look: “Fillers zijn er voor verticale rimpels in het onderste gedeelte van het gelaat, botox is voor dynamische rimpels in het bovenste gedeelte van het gelaat. Zo simpel is het, maar daar is de laatste jaren een loopje mee genomen.”

Professor Roche, u voert fillings uit met lichaamseigen vet, zogenaamde lipofillings. Dat wordt niet afgestoten en is dus nog veiliger. Maar in het boek van dokter Vermeylen las ik dat het niet altijd werkt.

Roche: “Ik gebruik kleine volumes in het gelaat, waar de doorbloeding beter is, en dus ook het resultaat. Bij adolescenten werkt het nog beter. Ik gebruik het vaak na een reconstructieve operatie bij schisis, om de bovenlip volumineuzer te maken. Je kunt ook de groefjes van de neus naar de mond met vet opspuiten. Als het aanslaat, zit je vijf tot zeven jaar goed. Een filler als hyaluronzuur daarentegen is na anderhalf jaar uitgewerkt.”

Vermeylen: “Lipofillings zijn wel duurder: 1.200 tot 1.500 euro. Je moet het vet eerst elders uit het lichaam halen en prepareren.”

Roche: “Lipofilling vind ik heel mooi in combinatie met een facelift, om balans in het gezicht te brengen en de kaak op te vullen. Ik heb wel gemerkt dat het bij rokers niet werkt.

“Als het aanslaat, moet je er rekening mee houden dat ingespoten vet in het gezicht mee uitzet als je gewicht toeneemt. Het gedraagt zich namelijk zoals op de plaats waar het vandaan komt, en vaak is dat de buik, een plek waar je snel bijkomt.”

Door Kim Kardashian is de Brazilian butt lift, een met eigen vet gevulde bilpartij, erg populair. De Royal Belgian Society for Plastic Surgery raadt die af. Waarom?

Vermeylen: “Eén op de drieduizend patiënten overlijdt bij de ingreep.”

Roche: “Er lopen grote slagaders door de bilregio. Als het vet bij het inspuiten in een slagader belandt, kan het zich naar de hersenen verplaatsen en de dood tot gevolg hebben. Het kan ook in de longen terechtkomen en een dodelijke verstopping veroorzaken.”

Van Look: “De ingreep kan ook een zogenaamd compartimentsyndroom veroorzaken, waardoor het weefsel afsterft. Omdat het om grote volumes vet gaat, zijn ook de risico’s groter.”

Zijn er in België al vrouwen overleden na zo’n ingreep?

Vermeylen: “Niet voor zover ik weet, maar twee maanden geleden is er wel een Nederlandse vrouw (de 39-jarige Sharida Tuinfort, moeder van drie, red.) gestorven aan een vetembolie. Ze had in Turkije een Brazilian butt lift laten uitvoeren. Daar doen ze die ingreep aan de lopende band, hè.”

Medisch toerisme is big business. De Vlaamse charmezanger Ivann Vermeer regelt met zijn reisbureau Esthetic Airlines trips naar Turkije voor haartransplantaties en plastische chirurgie. BV’s als Wout Bru gingen al mee voor een nieuwe haardos. Waarom is Turkije zo populair?

Van Look: “Er zijn minder regels dan bij ons, waardoor een ingreep goedkoper is. Daar zijn uiteraard ook heel goede chirurgen, ze hebben er veel expertise op het vlak van haartransplantaties. Maar er zijn hónderden klinieken.”

Roche: “Dat medisch toerisme is echt een probleem. Kun je nog terug als er achteraf complicaties optreden? En wie zal hier in het andere geval die ‘reddingsoperatie’ willen uitvoeren? Want als de schade niet te herstellen is, ben ik de laatste chirurg die ‘iets’ heeft gedaan. De vraag is ook wie voor de kosten opdraait: de cliënt of de ziekteverzekering. Moet de belastingbetaler wel opdraaien voor het knoeiwerk in het buitenland? Patiënten worden zelfs geïntimideerd door Nederlandse bemiddelaars van Turkse klinieken om geen negatieve recensies te posten als ze niet tevreden zijn over de ingreep.”

VAMPIERENGEZICHT

Dokter Van Look, u werkt met PRP, plaatjesrijk plasma uit het bloed van de patiënt dat u aan fillers als hyaluronzuur toevoegt. Wat is daarvan het nut?

Van Look: “Onze bloedplaatjes hebben een vernieuwende functie: als je er een concentratie van inspuit op een plek waar je een wonde wilt genezen of cellen wilt vernieuwen, is dat zeer doeltreffend. In combinatie met hyaluronzuur wordt de huidstructuur niet alleen voller, maar ze verbetert ook en pigmentvlekken vallen minder op.”

Is dat de vampire facial waarmee Kim Kardashian eens heeft gepronkt? Ze postte toen een foto van zichzelf met druppeltjes bloed op haar gezicht.

Van Look: “Dat is een andere behandeling, die ik ook vaak doe: met fijne naalden prik ik eerst gaatjes in de gezichtshuid, waarna ik PRP zonder filler inbreng. Maar ik hou niet van het woord ‘vampire’, het klinkt zo sensationeel. Het is een wetenschappelijk onderbouwde techniek om de huid te verbeteren. Wie vanaf zijn 50ste jaarlijks die behandeling herhaalt – en er telkens 850 euro voor overheeft – zal er op zijn 60ste beter uitzien dan een leeftijdsgenoot die het nooit heeft laten doen.”

Er wordt volop geëxperimenteerd met stamcellen om de kwaliteit van de huid te verbeteren. Dan gaat het over nanofat grafting en stromale vasculaire fractie: wat is dat?

Roche: “Nanofat grafting is hetzelfde als lipofilling: je vult een zone op met lichaamseigen vet. Dat wordt zodanig vermengd en gefilterd dat het vloeibaar wordt. Je kunt het dan inspuiten in de fijne rimpeltjes rond de mond. Het vult de huid op en verbetert de kwaliteit ervan, omdat het vol stamcellen zit.”

Van Look: “Die stamcellen zitten rond de vetcel, in de stromale vasculaire fractie. Ik injecteer die zonder het vet. Maar het resultaat is hetzelfde: rimpels, donkere kringen en pigmentvlekken nemen af en de talgproductie vermindert.

“Die therapie is een Belgische uitvinding. Ze is toevallig ontstaan: bij lipofilling had je vaak te grote korrels, en de plastisch chirurgen Patrick Tonnard en Alexis Verpaele kwamen op het idee om het geoogste vet te verfijnen. Een neveneffect van lipofillings met dat fijnere nanofat is dat de huid verjongt. Na een facelift spuit ik het vaak in de rimpels rond de mond en de ogen.”

Vermeylen: “Ik werk ook met nanovet, maar ik breng het in de huid in met heel fijne naalden. Ik geef de patiënten ook een crème mee, waarin het nanovet is gemengd – hun huid gaat er meer van stralen. Ik heb intussen zo’n honderd patiënten op die manier behandeld. De hele behandeling kost wel 2.000 euro, en na drie jaar is het effect uitgewerkt.

“Stamcellen worden steeds belangrijker, maar we mogen ze niet kweken. Om efficiënt te kunnen werken zou dat mogelijk moeten zijn, zoals in Japan: daar mogen enkele bedrijven nu tien jaar experimenteren met de kweek van stamcellen.”

Van Look: “Je kunt wel al je stamcellen laten bewaren voor later. Dat is niet oninteressant, want op je 70ste zijn je stamcellen niet meer zo efficiënt als op je 30ste.”

Ook een vrij nieuwe techniek is de radiofrequentie, waarbij één van de diepere huidlagen wordt verwarmd. Hoe werkt die methode?

Van Look: “Bij een liposuctie neem je vet weg, maar een gevolg daarvan is dat je te veel huid hebt. Vroeger losten we dat chirurgisch op, nu kunnen we de huid met radiofrequentie en heliumgas doen samentrekken. De radiofrequentie warmt de huid op en tegelijk koelt het heliumgas ze af, zodat ze niet verbrandt. Ik gebruik die methode nu twee jaar en spaar daardoor het meeste snijwerk na een liposuctie uit. Radiofrequentie geeft ook een mooier resultaat, vooral aan de armen, dijen en onderbuik.”

ZACHTE HEELMEESTERS

Klopt het dat er steeds minder chirurgie bij komt kijken?

Vermeylen: “We moeten ernaar streven zo weinig mogelijk te snijden en zo weinig mogelijk littekens achter te laten. Alle technieken die daarbij helpen, zijn welkom. In onze stiel geldt niet meer dat zachte heelmeesters stinkende wonden maken, het is andersom: de zachtste heelmeesters zijn nu de beste.”

Patrick Tonnard en Alexis Verpaele hebben nog een innovatie op hun naam staan: in 1999 lanceerden ze de minimal access cranial suspension lift als alternatief voor de traditionele facelift.

Roche: “Ze hebben die techniek niet uitgevonden, maar wel verfijnd. Het doel is altijd: een zo klein mogelijk litteken. En zeker niet meer alles tot de haarlijn en de mond losmaken, maar alleen voor de oren. Dan loop je minder risico dat je zenuwen beschadigt – vroeger kon je weleens een scheve mond krijgen na een facelift. Bovendien herstelt de patiënt sneller en krijg je een natuurlijker resultaat. Je kunt zo’n MACS-lift combineren met een ooglift, een liplift en een injectie met nanovet.”

Van Look: “Dokter Madeleine Lejour heeft België eerder al op de kaart gezet met haar borstreductie met een eenvoudig verticaal litteken. Dertig jaar geleden was dat een revolutie: een vrouwelijke chirurg stelde een nieuwe techniek voor in het mannenbastion dat de plastische chirurgie toen was, waar er à volonté littekens op de borst werden gemaakt.”

Is de plastische chirurgie nog steeds een mannenbastion?

Van Look & Vermeylen: “Nee.”

Roche: “Toch wel. Ik ben het enige vrouwelijke staflid in het UZ in Gent, al bijna twintig jaar.”

Professor Roche, u corrigeert veel neuzen. Is dat typisch een lichaamsdeel waarover mensen niet tevreden zijn?

Roche: “De neus is nu eenmaal een centraal deel van ons gelaat. Je hebt nu ook mensen die hun neus met fillers laten behandelen om een inkeping te doen verdwijnen of een uitstulping effen te maken. Maar dat is niet blijvend én gevaarlijk, want daar lopen veel bloedbanen naar de ogen. Je riskeert een trombose (vorming van bloedstolsels, red.), of het afsterven van de neushuid.”

Vermeylen: “De ideale neus bestaat niet. Een kleine vrouw kun je makkelijk een kleine neus geven, maar bij een grotere vrouw loop je het risico dat je dan recht in haar neusgaten kijkt, zoals bij een varkensneus.”

Roche: “De Amerikaanse trend van fijne, kleine neuzen is destijds naar hier overgewaaid, maar ook die verkleinende ingreep is veel minder agressief geworden. Je vraagt je soms af waarom er vroeger zoveel kraakbeen uit de neus werd verwijderd.”

Ooglidcorrecties bij mannen zijn geen taboe meer, zoals de ontboezemingen van Gert Verhulst en Christoff bewijzen. Krijgen die bekende cliënten navolging?

Roche: “Dat taboe is al even gesneuveld. Ik voer vooral ooglidcorrecties uit, en even vaak bij mannen als bij vrouwen. De meeste hebben fysiek last van overhangende oogleden: ze zien minder en krijgen er hoofdpijn door. Het is ook een zeer dankbare ingreep: de patiënten krijgen altijd complimentjes omdat ze er zo goed uitzien. Je moet de ingreep natuurlijk wel correct uitvoeren. Als er een zware bloeding achter het oog optreedt, kan de patiënt blind worden.”

Vermeylen: “Ik heb eens een man geopereerd aan zijn wallen. Hij vond het resultaat achteraf onvoldoende, maar hij had uitpuilende ogen. Hij was elders gegaan om zich nog eens te laten opereren, maar twee jaar later kwam hij terug bij mij: door die tweede operatie kon hij zijn ogen niet meer sluiten. Zijn vrouw was bang van hem, want ’s nachts sliep hij met zijn ogen open, en hij smeekte me om er iets aan te doen.”

TUSSEN DE OREN

Het blijft dure luxe, maar de grotere openheid rond esthetische verbeteringen vind ik verfrissend. In het katholieke Vlaanderen mocht je lang niet ijdel zijn.

Van Look: “Ik waarschuw mijn patiënten toch altijd dat ze beter niet te open zijn, want hoe mooier het resultaat, hoe meer jaloezie. En je kunt ook negatieve commentaar krijgen: mensen hebben altijd een oordeel klaar.”

Vermeylen: “Gelovigen zullen nog altijd niet snel aan hun lichaam laten sleutelen: je moet het volgens hen aanvaarden zoals je het van God hebt gekregen. Een kloosterzuster, bijvoorbeeld, zal niet snel een ooglidcorrectie laten doen.”

Roche: “Toch wel hoor, ik heb dat al gedaan bij zo iemand.”

Vermeylen: “Echt? Geweldig (lacht).”

Hebben jullie zelf ooit een ingreep laten uitvoeren?

Van Look: “Ik heb een haartransplantatie laten doen. Niet in Turkije, maar hier. En ik vind het leuk dat ik nog altijd meer haar heb dan vóór mijn transplantatie vijftien jaar geleden.”

Vermeylen: “Ik heb bij mezelf ooit de stamceltherapie uitgetest. Ik heb eerst bij mezelf een liposuctie uitgevoerd in de buik, en dat vet dan met minuscule naaldjes in mijn gelaat ingespoten. Zelfs patiënten zeiden: ‘Dokter, u ziet er zo goed uit!’”

Roche: “Ik breng weleens botox en fillers in, maar met mate.”

De schoonheidsindustrie heeft ook een donkere kant, en dan denk ik aan anorexia of ingebeelde lelijkheid. Hoe weten jullie of iemand eerder psychologische hulp nodig heeft?

Roche: “Er komt in ieder geval veel psychologie bij kijken. Je moet erg op je hoede zijn voor mensen die om andere redenen niet goed in hun vel zitten en denken dat door een ingreep hun leven veel beter zal zijn. Die opereer je best niet.”

Van Look: “Een mooi ogende patiënt die zichzelf maar een drie op tien geeft, kan ik nooit aan een acht of negen helpen. Die patiënt hééft al een acht of negen. Je moet dan uitleggen dat wat hij of zij ziet, anders is dan wat de buitenwereld ziet. Of ze dat begrijpen en aanvaarden, is iets anders.”

Vermeylen: “Ingebeelde lelijkheid, ook wel lichaamsdysmorfie genoemd, is een psychische aandoening die bij 3 procent van de bevolking voorkomt. Maar volgens de statistieken lijdt 15 procent van de patiënten die naar een plastisch chirurg gaan daaraan. Ik heb lang gedacht dat ik die stoornis zelf kon herkennen, maar sinds ik systematisch een vragenlijst gebruik, onthult die veel meer gevallen dan ik vermoedde. Ik heb in het verleden ongetwijfeld operaties uitgevoerd bij mensen die ik eigenlijk naar een psycholoog had moeten doorverwijzen, moet ik tot mijn spijt bekennen.

“Maar we kunnen ook veel betekenen voor mensen. Een dame die veel miserie had gekend – echtgenoot overleden aan kanker, zelf borstkanker gehad, geen kinderen die kunnen steunen – kwam voor een facelift en een ooglidcorrectie. Achteraf zei ze me: ‘Ik ben verhuisd en heb me ingeschreven op een datingsite, ik lééf weer.’ Je zult me nooit horen zeggen dat een operatie je leven zal veranderen, maar bij sommige mensen kan het wel dat zetje zijn waardoor ze hun leven weer in handen nemen.”

Op sociale media komt intussen de body-positivitytrend op: we moeten leren tevreden te zijn met ons lichaam. Merken jullie daar iets van?

Vermeylen: “Alles is een pendelbeweging. We hebben met de lipfillers en de Kardashian-look de extreemste uitwassen hopelijk achter de rug. Een deel van de jeugd dweept met meisjes als Greta Thunberg en Anuna De Wever. En sterren als Selena Gomez en Courteney Cox hebben zich openlijk afgekeerd van de fillerhype, ze herkenden zichzelf niet meer in de spiegel.”

Roche: “Als ik Madonna zie, denk ik toch: wat heb jij jezelf aangedaan? Haar wenkbrauwen staan te hoog en haar gezicht zit vol fillers, doodjammer.”

Het is de innerlijke schoonheid die telt, luidt het gezegde. Denken jullie dat ook?

Vermeylen: “Mooie mensen zijn gelukkiger, tot dat besluit kwam de HARMONY-studie in 2017. Mensen gaven zichzelf daarin een hogere score qua geluk en welbevinden na een fillerbehandeling. Dat is de realiteit, ook al mag ware schoonheid vanbinnen zitten. Ik schipper zelf tussen die twee werelden van de innerlijke en de uiterlijke schoonheid. Mijn twee kinderen, een tweeling van 32, zijn mentaal en motorisch gehandicapt. Ik zit in het bestuur van hun woon-zorgcentrum. Ik kom daar in contact met innerlijk zeer mooie mensen. Ik ga met hen wandelen in hun rolstoel en voer diepe gesprekken met hen. Tegelijk is het mijn beroep om mensen uiterlijk mooier te maken. Ik heb er soms een dubbel gevoel bij.”

Roche: “Ik ben net terug van een missie in Guatemala, waar ik kinderen met schisis heb geopereerd. Vaders lopen daar weg als hun kind met zo’n aandoening wordt geboren. Als hier dan iemand bij mij komt en over een rimpeltje begint, denk ik weleens: hallo! Maar het feit dat die cliënt die stap heeft gezet, wil zeggen dat dat rimpeltje belangrijk is voor hem of haar. Wie ben ik om daarover te oordelen?”

© Humo