Kokosmelk tovert een soep of curry om in een verwarmend en rijk maal

Samuel Levie verwondert zich over een ingrediënt dat in het seizoen is of dat hij is tegengekomen tijdens zijn culinaire speurtochten. Deze week stuit hij op kokosmelk.

Er gaat een broodje aap rond dat beweert dat er jaarlijks honderden mensen sterven aan vallende kokosnoten. Om die reden verwijderde men in Mumbai alle kokosnoten uit de palmen rondom het ­Ghandi Museum toen Barack Obama er een bezoek bracht.

Hoewel de statistieken uitwijzen dat vallende noten niet zo gevaarlijk zijn, heb ik persoonlijk een pijnlijke aanvaring met een kokospalm gehad. In de Surinaamse hoofdstad Paramaribo werd ik gewekt door het harde geschreeuw van een vogel. De vogelaar in mij was benieuwd en ik slenterde naar het balkon. Beneden hoorde ik wat gestommel. Eerst dacht ik aan een inbreker, maar al snel ging de garagedeur open en kwam nana (opa, 80 jaar) met een gigantische ladder de tuin in gewankeld. Behalve de ladder zag ik ook een groot kapmes en een zaag onder zijn arm.

Lelijke wond

Hij opende het tuinhek en zette de lange ladder tegen een boom tegenover het huis. Terwijl hij de trap opklom, rende ik naar beneden. Zijn plan was om de kokosnoten te gaan plukken en tegelijkertijd de boom te snoeien.

Een slecht plan leek me, gezien zijn hoge leeftijd. Ik klom de boom in, hakte wat kokosnoten los en begon op zijn aanwijzing lange takken weg te zagen. In een moment van onoplettendheid viel er bijna een kokosnoot naar beneden. In mijn poging de noot nog te vangen, viel ik met trap, kapmes en zaag uit de boom. Ik liep een lelijke wond op en Nana ontsloeg me van mijn taken bij het verdere verwerken van de kokosnoten. Ik keek toe hoe hij met zijn kapmes de noten ‘kraakte’ en het kokoswater met het fijngeraspte schaafsel mengde tot de lekkerste kokosmelk die ik ooit proefde.

Gelukkig kun je het gedoe overslaan en is kokosmelk in Paramaribo op elke straathoek verkrijgbaar. Hoewel de kokosnoot me binnen de familie behoorlijk wat reputatieschade heeft opgeleverd, ben ik dankbaar om haar culinaire kwaliteiten. Een blik kokosmelk tovert een soep of curry om in een verwarmend en rijk maal.

Mijn favoriete vegan soep

Zonnebloemolie / 100 g tofu / 2 el sojasaus / 2 el maizena / 2 rode pepers / 1 citroengras / 4 tenen knoflook / 1 el geraspte gember / 2 sjalotjes gesnipperd / 4 limoenbladeren / ½ el korianderzaad (poeder) / 1 tl kurkuma / 1 tl komijnzaad / 3 el pindakaas / 400 ml kokosmelk / 500 ml groentebouillon / 4 el sojasaus (of vissaus) / 2 tl suiker / 1 broccoli / ½ spitskool / 225 g rijstnoedels / verse koriander / 2 bosuitjes / 1 rode peper fijngesneden/ chiliolie (of sambal) / limoen

1. Snij de tofu in blokjes van 2 x 2 cm en marineer ze een minuut of 10 in een bakje met 3 el sojasaus. Haal de blokjes daarna door de maizena, zodat er een laagje om de tofu ontstaat. In een wok verhit je intussen een laag zonnebloem­olie. Bak de blokjes hierin krokant.

2. Snij pepers, citroengras en knoflook fijn en doe deze samen met gember, sjalot, limoenblad, korianderpoeder, kurkuma en komijnzaad in een keukenmachine of een vijzel. Draai samen met 3 el zonnebloemolie tot een gladde pasta. Bak deze samen met de pindakaas in de wok met een beetje olie aan en blus af met kokosmelk en groentebouillon. Kook alles in ongeveer 10 minuten rustig en breng op smaak met de sojasaus, suiker, zout en peper.

3. Snij een broccoli in roosjes en de spitskool in niet te dunne ringen. Voeg deze toe aan de soep en kook zo’n 5 minuten mee.

4. Kook de noedels, verdeel deze met de groenten over kommen en giet er hete soep overheen. Serveer met verse koriander, dungesneden bosui, rode peper, chiliolie en een partje limoen.