Ik snak naar sneeuw, naar ijzige koude. Naar ontdooien aan de haard. Naar echte winter

Terwijl we rondjes op de hondenweide wandelen, in de regen en tot onze knieën in de modder, klaagt mijn maat dat hij het zat is. Het werk, het weer, alles. Hij moet weg. Naar Cuba, Portugal, desnoods een all-in ergens in Egypte. Zolang het er maar mooi weer is en hij ongestoord boeken kan lezen. Ik begrijp zijn behoefte aan rust en zon. Ook ik snak naar wat licht, al droom ik niet van zand tussen de tenen, maar van grote pakken sneeuw waar mijn moonboots in wegzakken. De winterse zon in Zweden, kortstondig maar gul, elke dag slechts een paar uur.

Ik smelt bij Instagram-filmpjes van een panda die in de sneeuw rollebolt, een wasbeer die met de voorpootjes sneeuwvlokken vangt, een hond die op een slee een helling afglijdt, telkens opnieuw. Ik kijk naar Het Hoge Noorden, waarin Annemie Struyf Vlamingen volgt die in Noorwegen een nieuw leven beginnen. Ik binge cheesy Scandinavische kerstseries, Hjem til jul en Julestorm. Ik snak naar sneeuw, naar ijzige koude. Naar ontdooien aan de haard. Ik snak naar echte winter.

Marjolijn Vanslembrouck, chef De Morgen Magazine