ReizenNederland
Een rondreis in 5 haltes: ontdek de wilde natuur bij de noorderbuur
Je hoeft het niet altijd te ver te gaan zoeken, ontdekte Ines Goovaerts tijdens de pandemie. De natuurfotograaf ruilde de verre verlaten stranden in voor het wilde leven bij de noorderburen. Ziehier het mooiste van de Nederlandse natuur, in vijf haltes.
HALTE 1: GRENSPARK KALMTHOUTSE HEIDE
De Kalmthoutse Heide strekt zich wel degelijk uit langs de grens tussen België en Nederland. Het is de eerste stop in een roadtrip die ons langs de mooiste natuurparken bij onze noorderburen zal brengen. Want ook in dit drukbevolkte land liggen genoeg plekken die het hart van iedere liefhebber van rust en groen sneller – of net trager – doen slaan. Bijkomend voordeel: een roadtrip door Nederland veroordeelt je niet tot lange dagen gekluisterd aan het asfalt en kleffe driehoekige boterhammen uit tankstations. Elke halte ligt op hooguit een uurtje rijden van de vorige.
Beklim de toren op de Kalmthoutse Heide op het juiste moment en het lijkt alsof je uitkijkt over de Afrikaanse savanne. De bomen, de zandvlaktes, de eindeloze purperen heide: in de gouden avondzon ziet het hele plaatje er magisch uit. Terwijl de laatste stralen de heide doen gloeien, wrijven we ons in de ogen. Zijn we in Kenia beland en zien we dadelijk een verdwaalde giraf passeren?
Toegegeven, in dit grenspark tref je geen big five aan, maar elke wandeling is er behoorlijk avontuurlijk. We klauteren op trapjes over hekken en lopen onderweg schapen, gallowayrunderen en IJslandse paarden tegen het lijf, grazers die de natuur beheren en er zo voor zorgen dat het agressieve pijpenstrootje niet overwoekert. Daardoor kunnen wij de struikheide in volle purperen glorie bewonderen. Prachtig, hoe de heide het licht weerkaatst!
Overnachten in een wijnvat
Tijdens deze roadtrip zoeken we telkens een unieke overnachtingsplek. Op origineelovernachten.nl staan enkel accommodaties met iets bijzonders. Zo vinden we net over de Nederlandse grens, in Huijbergen, een wijnvat omsingeld door naaldbomen. Gezellig, een wijntje drinken in een wijnvat.
De wijnvaten staan op camping Costa Kabrita (@costakabrita) in Huijbergen, een deelgemeente van Woensdrecht. costakabrita.nl
HALTE 2: DE DINTELSE GORZEN
Nederland is een land van water. Van polders en schorren, slikken en kreken, wadden en delta’s. En water trekt veel vogels aan, zeker in de Dintelse Gorzen, een uitgestrekt drasland ten noorden van Bergen-op-Zoom. Futen, lepelaars en krakeenden, allemaal laten ze zich bewonderen vanuit kijkhutten en vanop idyllische houten bruggetjes over het water. Al lopen de meest iconische dieren van de Dintelse Gorzen op vier poten: Schotse hooglanders. Met hun gigantische hoorns en lange vacht lijken het wel prehistorische beesten, een combinatie van mammoeten en enorme koeien. Wij treffen hen in een grasland.
Slapen onder de sterren
In een haventje wacht een Canadese kano op ons. Daarmee peddelen we naar het vlot dat we voor één nacht onze thuis noemen. Met de nodige dekens, een half dozijn strategisch geplaatste kaarsen en een paar pantoffels maken we er in een handomdraai echt een knus holletje van. Zodra de zon ondergaat, en het kabaal van de eenden wegdeemstert, rest niets dan stilte. Ver weg van alle lichtvervuiling blinken de sterren als bakens aan de hemel. En wij mogen dit schouwspel vanop de eerste rij meemaken.
’s Ochtends gaat de wekker weer af om halfzes. We trekken de tentflappen open en wanen ons in de hemel. Een laag mist van een halve meter bedekt het spiegelvlakke water. Het lijkt buitenaards, alsof we uitkijken over de zoutvlakten in Bolivia. We schuiven de matras zo dicht mogelijk tegen het water en maken de hele zonsopgang mee – alleen op de wereld, op de kwakende eenden na. Een tergend trage ochtend, gevuld met koffie en eitjes op het campingvuurtje, wat peddelen en zwemmen. Slow travel op zijn best.
natuurmonumenten.nl/natuurgebieden/dintelse-gorzen
HALTE 3: NATIONAAL PARK DE BIESBOSCH
Bij aankomst in De Biesbosch krijgen we meteen een kaart. Niet van wandelpaden die dit nationaal park doorkruisen, wel van alle waterwegen. Het is een gigantisch doolhof aan meren en plassen, hoofd- en zijrivieren, zo uitgestrekt dat je onderweg verkeersborden tegenkomt. Zelfs dan varen we nog verloren. Wat we overigens niet erg vinden, want aan het einde van elk waterpaadje doorheen het riet ligt een mooi plekje te wachten.
Zoals die keer toen we van een smalle rivier naar een bredere waterplas varen en in de verte een tapijt van wit bemerken. Bij elke peddelslag worden de witte stippen groter, totdat we beseffen dat we uitkijken op een kolonie van honderden zwanen. Tellen de Dintelse Gorzen al veel vogels, dan zitten er in Nationaal Park De Biesbosch zo mogelijk nog meer, van zeearenden tot reigers. Dat is ook waarom we geen motor- of elektrisch bootje huren, maar wel een kano. Wie lawaai maakt, jaagt alle dieren weg.
Overnachten in een hut aan het water
De Biesbosch is groot genoeg om je dagenlang zoet te houden. Met de kano kan je aanmeren en kamperen op eilandjes.
Wij blijven één nacht en kiezen voor een oergezellige trekkershut naast de kanoverhuur. Bij de Biesboschhoeve (@biesboschhoeve) kan je aanmeren, kamperen en hoeveproducten kopen. Een trekkershut naast de jachthaven van Oversteeg (@jachthaven_van_oversteeg) is ook een optie.
biesboschhoeve.nl, jachthavenvanoversteeg.nl en np-debiesbosch.nl
HALTE 4: DE NIEUWKOOPSE PLASSEN
Een vierkante kilometer Nederland telt gemiddeld 517 mensen. De Nieuwkoopse Plassen, pal in het midden van het vierkant tussen grootsteden Amsterdam, Den Haag, Rotterdam en Utrecht, bewijzen dat statistieken ook niet meer zijn dan dat. Na het vele wandelen en varen is het tijd voor rust en die vinden we hier in overvloed. Het Dobberhuisje, een tiny house op het water, nodigt uit tot nietsdoen. Tot boeken lezen, gezelschapsspelletjes spelen, mijmeren, eindeloos aperitieven en wuiven naar de sporadisch voorbijvarende bootjes. Wat de Duitsers Faulenzen noemen en de Italianen dolce far niente. De Nederlanders, immer prozaïsch, houden het op luilakken.
Dobberen in luxe
Het Dobberhuisje is helemaal rond en heeft overal ramen, waardoor je altijd zicht hebt op de plassen. In zo’n setting laait de romantiek al eens hoog op. Hoewel we weer op het water slapen, is dit Dobberhuisje in niets te vergelijken met het vlotkamperen van eerder in deze trip. Dat was back to basics, dit is pure luxe. Het lijkt ons dus gepast om onszelf op een ontbijtmand te trakteren. Na dagen van zelf te koken op een vuurtje smaakt krakend vers brood extra lekker.
Dit @dobberhuisje dobbert aan de rand van de Nieuwkoopse Plassen. dobberhuisje.eu
HALTE 5: DE HOGE VELUWE
We horen ze voordat we ze zien: het is een laag gegrom van diep uit de buik die het midden houdt tussen het geloei van een koe en het vervaarlijk brommen van een dino. Opeens wandelen ze het bos uit, met hun ontzagwekkende geweien en prachtige torso’s. Al jaren keken we met grote ogen en groen van jaloezie naar foto’s van zulke reusachtige edelherten en nu staan ze hier in een hele kudde voor onze neus. Nationaal Park De Hoge Veluwe bruist van het leven. Niet enkel edelherten voelen zich thuis in dit ecosysteem, maar ook moeflons, wilde schapen met gekrulde hoorns. Onlangs pronkte het park op Instagram met een opname van een wildcamera met daarop een wolf, een hert en een everzwijn, allemaal in eenzelfde video. Om maar te zeggen: wilder dan dit wordt Nederland niet.
Normaal leven mannetjes- en vrouwtjesedelherten apart, maar tijdens de bronstijd zoeken ze elkaar op om te paren. Vooral in september en oktober staan de herten stijf van de hormonen en gaan de mannetjes elkaar te lijf. Wij zien hen alvast uitgebreid burlen, met hun hoofden trots omhoog. Dat oergeluid, dat we enkel kenden van natuurdocumentaires, doet ons beven van opwinding.
Wakker worden met stoeiende eekhoorns
De tiny houses van de Hoge Veluwe liggen in een recreatiedomein, maar stralen veel meer charme uit dan in het gemiddelde Center Parks. We slapen midden in het bos. Buiten staat een Laplandse hottub, die je met hout warm kan stoken, al vinden we de echte topper het panoramisch dak boven het bed. ’s Ochtends eekhoorntjes zien spelen in de bomen: er bestaan ergere manieren om te ontwaken.
Volg Ines Goovaerts op Instagram voor meer reisinspiratie
