Binnenkijken in een loft vol vintage op de Philips-site in Eindhoven

Silke kocht al tweedehandsschoenen toen iedereen dat nog ‘bah, vies’ vond. Oude kleren nieuw leven inblazen is vandaag haar job, en ook doorleefde interieurspullen krijgen een tweede adem in haar loft in Eindhoven. Het is een complete verzameling van overal en nergens, zegt ze er zelf over.

Silke woont met haar Antwerpse vriend Ylli op het voormalige bedrijventerrein van Philips in Strijp-S, Eindhoven. Dat had vroeger de bijnaam ‘De verboden stad’ omdat het terrein omheind was met hekken. Als buitenstaander kwam je er niet in. Silke en Ylli wonen in een van de oude fabriekspanden, waar de radio’s geproduceerd werden. ‘Anton’ heet het gebouw, genoemd naar Anton Philips, directeur en sleutelfiguur van het elektronicaconcern in de jaren 20 van de vorige eeuw. In 2013 werd het pand grondig gerenoveerd door architectenbureau Diederendirrix. Silke en haar toenmalige vriend huurden er toen een van de 130 lofts. Vandaag is de verboden stad de thuishaven van creatievelingen en Anton een bruisende gemeenschap waar de buren een hechte band hebben en elkaar ontmoeten in de gemeenschappelijke tuin op het dak, waar ze een glas drinken of gewoon samen wat rondhangen.

Bohemian vibe

Silke huurde de loft casco en was dus de eerste bewoner. Een prima gelegenheid voor de ontwerpster om de plek verder af te werken, maar dat deed ze niet. “Een laag tweecomponentenverf op de muren en vloer en we gingen erin”, vertelt ze. “De plafonds hebben we opzettelijk onaangeroerd gelaten, om het gevoel van de oude fabriek te houden. Ook de oude betonnen muren en de industriële kranen hebben we gehouden. In wat vroeger de lift was, zitten nu de badkamer en het toilet.”

Silke houdt van de eclectische mix die het interieur is geworden. “Het is van alles en nog wat samen. Ik heb veel vintagematerialen gebruikt, met een kleine bohemian vibe en veel planten. Niets van wat je ziet, is nieuw, eigenlijk. Alles is vintage of tweedehands gekocht: oude lockerkasten van bij de ijzerhandel, een grote tafel gemaakt van oude wagononderdelen van bij de meubelmaker, een tweedehandskast die een grappige mix is van antiek, Aziatisch en koloniaal... Het zijn vondsten die ik over de jaren heb verzameld. Ik struin al heel mijn leven markten af. En verder staan er ook veel spullen die ik van op reis heb meegebracht, zoals mijn hangmat uit Guatemala.”

Silke heeft van haar liefde voor vintagematerialen haar beroep gemaakt. Ze verzamelt tweedehandskledij en maakt er nieuwe stukken van of bewerkt ze. “Ik vind het heel leuk om vintage stukken op de kop te tikken en ze een tweede leven te geven, zodat ze niet op de afvalberg terechtkomen. Het liefst van al maak ik er kunstwerken van. Ik werk vooral met teksten en heb ook mijn eigen handschrift ontwikkeld, dat ik uitrol op allerlei objecten, van oude leren jassen tot een muurschildering voor de stad Eindhoven. Er zit altijd een boodschap in mijn werk, want ik wil mensen laten nadenken.”

Atelier

Silke werkt soms thuis in de loft, waar ze haar eigen werkplek heeft aan een tafel met een ferme berenpoot. Maar meestal trekt ze naar haar atelier, 200 meter verderop, in het containercomplex Plug-in-City, een creatieve proeftuin en cultureel centrum in het midden van de wijk. “Leven én werken in een creatieve community... het is een manier van wonen die mij erg bevalt,” zegt Silke. “En mijn Antwerpse vriend gelukkig ook.” (lacht)