Aan tafel bij Ce’s Arts, Gent: qua sfeer zit het goed, maar van zo’n chef zou je meer mogen verwachten

Femke Vandevelde fileert een culinaire hotspot.

Wanneer een nieuw restaurant uitpakt met het woord ‘arts’ in zijn naam, ben ik meteen gefascineerd. Wordt er aanspraak gemaakt op een buitengewone keukenfilosofie of moet ik me aan een tempel vol kunst en design verwachten?

Het Gentse Ce’s Arts knipoogt naar de roepnaam van chef Cederic De Mey én naar Residentie Beaux Arts met luxueuze assistentiewoningen, waarvan het restaurant de benedenverdieping inpalmt. Of zou ‘Arts’ te maken kunnen hebben met de slagzin ‘comme à Paris’, die naast chic ook kunstzinnig in de oren kan klinken?

Qua sfeer klopt het alvast helemaal: een fluweelrood banket, mooie ronde tafels, een langgerekte bar, knusse sofa’s en zelfs een chef’s table met verrassingsmenu voor wie de chef en zijn brigade blindelings vertrouwt.

In dit à-la-carterestaurant lunch je voor 35 euro met een hapje, voorgerecht, hoofdgerecht en koffie. Kiezen uit de kaart is ’s middags geen optie, krijgen we te horen. Hoewel de keet vol zit, reageer ik beteuterd, zeker wanneer ik de volwaardige menukaart zie waarop het avondlijke publiek zich mag storten. Beignets van bloemkool (16,5 euro), bouchots met zeevenkel (18,5) en bouillabaisse (34,9) worden in mijn gedachten verorberd.

We trappen af met een mocktail volgens het seizoen (9), al valt de combi citroen-limoen nogal zomers uit voor deze druilerige tijd van het jaar. Tegenover mij wordt genipt van een frisdroge albariño (7,5) uit Spanje. Tussendoor komt een seldersoepje, geboost door gerookte paprika en zure room.

Even later verschijnt de tartaar van wit-blauw als voorgerecht. Gelukkig niet ijskoud, zodat we – in plaats van de koelkast – de smaak en textuur van het Belgisch rund kunnen proeven. Dat de tartaar met de hand gesneden is en vermengd met radijs en kappertjes, is fijn. Alleen het krokantje van rijst is een overbodige twist.

Het hoofdgerecht wordt eerst aan tafel aangekondigd als stoverij, tot de dienster beseft dat ze vol-au-vent inzet. Misschien omdat de structuur van de kip zo draderig is? Beet krijgen we door de bijgeserveerde maar afgekoelde aardappelpartjes en bladerdeeggebak.

Slotsom? We hebben deze middag schappelijk geluncht, maar van een ervaren chef die zijn zaak neerzet als Parijse bistro, verwacht je volwaardige bereidingen en een heldere communicatie.

Filips van Marnix­straat 1, Gent, 09 274 86 10. Gesloten op zondagavond, maan- en dinsdag, cesarts.be